rozdział 9 jak zostałam strażniczką.

elsa: 

Cześć nie mam czasu opowiadać więc zamieszczam wpis z pamiętnika: 

 

Drogi pamiętniku. Nie byłam do końca szczera z Czkawką i Astrid. Myślą, że sama chciałam iść z Jackiem i Mikołajem a naprawdę było tak: 

Był dzień moich urodzin. Jak co roku targ a potem lodowisko. Jak zawsze powitałam gości a potem zabrałam się do pracy. Gdy skończyłam po lodowisku jeździł jakiś bosy chłopak z laską tworząc szron pod nogami. Podchodzę do niego i pytam:

-Dzień dobry proszę pana, kim pan jest? 

-Jestem Jack Frost proszę pani-powiedział i się ukłonił. 

-Co pan robi z lodowiskiem? 

-eee...No robię je. 

-A po co skoro ja się do tego zabrałam?

-No bo jak macie zrobić lodowisko w środku lata bez mojej pomocy? 

-A tak-powiedziałam i rzuciłam w niego śnieżką. On oniemiały stał jak ostatni bałwan i gapił się na mnie. 

-Eee...panie co pan robi? 

-Co? A tak jak to zrobiłaś? 

-Normalnie.- Wtedy na lodowisko szedł Olaf. 

-Hejo! Co robicie?-ten znowu stał i gapił się na Olafa. 

-Haallo! Ziemia do pana!-Wtedy się ocknął i zapytał mnie: 

-Jak... 

-Ile mam powtarzać, że normalnie? Leć na Lodowy Wierch to zobaczysz moje dzieło. 

Odleciał. Ja rozpoczęłam zabawę a po 15 min. wrócił, jedyne co powiedział to: 

-ŁAŁ!-Na serio? Tylko łał? No cóż takie życie. Dobra potem podszedł do mnie jakiś starszy pan i powiedział: 

-Dzień dobry, pani pójdzie z nami. 

-Nie ja tu zostaje, z poddanymi i siostrą. 

-Nie pani idzie ze mną-powiedział i zaciągnął mnie w zacienione miejsce. Tam wsadził mnie do wora i przeszedł przez jakiś portal. Potem gdy mnie wypościli miałam w ręce lodowy sztylet i już miałam się zamachnąć gdy ktoś mnie przytrzymał. 

-Co robisz?! Gdzie jestem?! 

-Powstrzymóję cię od zabicia mnie i jesteś na biegunie północnym. 

-Gdzie?! Puszczaj! Musze wrócić! Arendell nie ma królowej! 

-Na biegunie, nie, nie musisz, Twoja siostra cię zastąpi. 

tak więc byłam zmuszona tam zostać aż się przyzwyczaiłam. Tak oto zostałam strażniczką.